Inmiddels 2 douanes verder..

Hoi, alweer even geleden dat ik hier iets geschreven heb. Ik post geregeld via Facebook, dus geluklig kunnen jullie me op die manier enigzins een beetje volgen.

De laatste keer dat ik iets schreef was iets voor half maart, ruim een maand geleden. In de maand die hierop volgde, is er veel gebeurd en heb ik veel gereisd.

Allereerst half maart de Certification Days in de township Motherwell, de afsluitende dagen van ons SwimSafe project. 200 kinderen, verdeeld over 2 dagen, in groepjes van 6 a 7 kinderen, in een circuitvorm langs 14 verschillende (zwem)onderdelen om aan hun eventueel mee gekomen ouder(s)/verzorger(s) te laten zien wat ze die afgelopen weken allemaal geleerd hadden, een fantastische dag met allemaal blije kindergezichtjes en heel veel trotse ouders en leerkrachten.

Het project is nu afgelopen, de vraag is nu.. hebben we ons doel bereikt. Tsja dat is lastig.. in eerste instantie hebben we veel kinderen de basis van het zwemmen geleerd en is het merendeel van deze groep absoluut SwimSafe. Het schijnt dat het project op regionaal/provinicaal niveau aardig wat impact heeft en dat er positief over gesproken wordt om het na de winter, als de zwembaden weer open gaan, opnieuw te starten en mogelijk uit te breiden. In hoeverre dit ook echt zal gebeuren, dat zal de tijd ons moeten gaan uitwijzen.

Tsja en toen.. na de Certification Days.. toen gingen de scholen twee weken met schoolvakantie en dus was er voor ons geen vrijiwliigerswerk meer.. met het idee dat ik van de 3,5 week dat ik nog in Port Elizabeth zou zijn, 2 weken vakantie had, twijfelde ik of ik niet eerder weg wilde uit Port Elizabeth en verder te gaan reizen. Ik heb veel mogelijkheden voorbij zien komen maar uiteindelijk mijn ticket Johannesburg - Nairobi een week naar voren gehaald en vanuit Johannesburg een retourtje Zanzibar geboekt om daar 7 dagen te zijn.

Dus ja.. toen kwam mijn afscheid in Port Elizabeth ineens wel heel dichtbij. Wat ging het hard, de laatste weken.. van de 7 dagen heb ik het gepresteerd om 4 avonden achterelkaar op stap te gaan.. oh wat ga ik deze avonden met al deze leuke mensen missen. De avonden in Cool Blue, Deep Brew Sundazes, Deep Down Under travellers party, Balizza, Barneys... Port Elizabeth is wat dat betreft veel kleiner en minder spectaculair dan Kaapstad, maar je kan er zeer zeker goed uitgaan... hoewel dat natuurlijk ook wel ligt aan de mensen waarmee je gaat.

De 1e week van de schoolvakantie (3e week van maart) ben ik met Emy en Simone (2 meiden die ook deel uitmaakten van het zwemteam) naar Kaapstad afgereisd. We hebben de heenweg een stop in Oudtshoorn gemaakt waar we op dinsdagochtend de Cango Caves hebben bezocht en daarna via de Swartbergpass (3e mooiste route in Zuid-Afrika, na de Panoramaroute en de Sani Pass) en de N1 in 1 stuk door gereden naar Kaapstad. We kwamen we op dinsdag rond 19.00 uur aan bij mrs D, waar we de eerste 2 nachten zouden verblijven. Mrs D. heeft ons ontiegelijk verwend met in de ochtend een heerlijk ontbijt en in de avond twee keer een voedzame en lekkere maaltijd. De andere 2 avonden sliepen we in een hostel in town, echter toen we daar in onze dorm (slaapkamer die je deelt met meerdere 'reizigers') aankwamen, wilden we eigenlijk het liefst weer terug naar mrs D.
We hebben in 4 dagen tijd veel dingen in Kaapstad gezien, waarvan natuurlijk 1 van de hoogtepunten het beklimmen van Lion's Head en als hoogste punt met de cable car naar de top van Table Mountain, die sinds kort onderdeel is van 7 klassieke wereldwonderen van Unesco.

Het huren van een fiets in Seapoint was ook een mooi moment, even geen auto maar de wind door je haren voelen waaien en jezelf vooruit trappen door middel van menselijke energie, heerlijk!

Zondag 3 april heb ik een afscheidspicknick georganiseerd voor alle lieve mensen die ik hier ontmoet heb, in het park van Happy Valley. Niet iedereen was er, maar het gaat vooral om de mensen die er wel waren :-) ik heb echt bijzondere mensen ontmoet hier in Port Elizabeth en gelukkig is er dan Facebook om zo nog enigzins een beetje met elkaar in contact te blijven.

Uiteindelijk was het dan woensdag 7 april, mijn laatste dag. Het liefst wil je dan iedereen nog even zien, echter dat lukt zo'n dag echt niet. Het interview met Merlin (over mijn kijk, ervaringen en ideeën over haar afstudeeronderzoek over interculture communicatie... en nog een mondje vol.. super interessant, maar een beetje moeilijk om het volledig te onthouden..). Emy en Simone hadden me uitgenodigd voor een etentje, dit hebben we bij Angelo's in Stanley Street gedaan en 's avonds nog de laatste keer naar de kerk. Dit, omdat ik (vanuit het verkregen geld van vrienden via Facebook) leesboeken voor kinderen heb gesponsord aan de reading class van Potters House church.

Op donderdag 7 april vertrok ik.. van Port Elizabeth vloog ik naar Johannesburg, om vanaf daar naar Nairobi te vliegen en vanaf Nairobi naar Zanzibar.
Op het vliegveld stond een klein afscheidcomite.. Whitney, Emy, Simone, Raoul, Jeffrey, Lisa, Merlin, Sven en Inge.. bedankt lieve schatten.. tot gauw!!
De vluchten gingen goed en 's avonds laat kwam ik rond 10 uur aan Zanzibar, waar een slecht Engels-sprekenden Zanzibariaan (hoe heten mensen van Zanzibar eigenlijk..) mij met zo'n naambordje op stond te wachten.

Ik heb 4 dagen/nachten in Paje gezeten. Een dorpje aan de oostkust, waar nog niet heel veel toerisme is. Daarnaast was het ook laagseizoen, dus qua aantal toeristen nu wel heel slecht gesteld. Ik was de enige gast in de lodge.. ik had een dorm (je weet wel.. zo'n kamer met meerdere bedden) geboekt, echter ik kreeg een 3 persoons huisje met eigen badkamer. Lekker, maar minder mooi dat ik de enige gast was, althans dat dacht ik. Het voordeel was dat de locals van de lodge hun best deden om het mij naar de zin te maken en ze voor alles de tijd namen.. tsja.. wat kan je anders doen als je werkt in een hostel maar je niks kunt doen.. in de 4 dagen dat ik in Paje was heb ik veel gedaan, onder andere in de vroege ochtend in de zee, met dolfijnen zwemmen/snorkelen.. echt.. een megagave ervaring rijker! Verder heb ik een scootertocht gemaakt, ook een hele belevenis en ben ik met Sahin naar Kendwa beach geweest, 1 van de prachtigste stranden net onder Nwungi, in het hoge noorden van Zanzibar, waar de grote resorts zich bevinden.

Na 4 nachten heb ik besloten om een hostel in Stonetown te boeken en nog 2 nachten te verblijven. De reis er naar toe was 1 grote belevenis, zoals ik op facebook al geschreven heb.

De dagen in Stonetown waren erg leuk. Stonetown is op zichzelf een vieze, drukke, rommelige stad. Maar als je een beetje weet, waar je het moet zoeken, is er veel moois te zien. Bij toeval ontmoette ik Achmed die mij voor 5000 shilling door de stad heeft rondgeleid langs de haven, het nieuwe oude Fort en door de smalle straatjes waar je alleen absoluut zou verdwalen.. zelfs Google maps had niks in te brengen die dag...
De laatste dag heb ik via het hostel een Spice tour gedaan, met nog 4 andere toeristen ben ik rondgeleid door een stuk bos waar super veel specerijen en fruitsoorten voorkwamen.. echt elke boom had wel iets, heel interessant. Daarna via de village, waar we een speciale lunch kregen, en ja ook ik, als niet alles eter, vond het goed te eten.. zelfs een tweede keer opgeschept!
Als laatste langs de slaven kelder (Zanzibar heeft een behoorlijke slaven geschiedenis) en het strand en toen was de tour voorbij.

Afgelopen donderdag was het vroeg opstaan, ik zou al om 9 uur vliegen van Zanzibar naar Nairobi. Aangekomen op de luchthaven had ik 2 uur vertraging. De broer van Doreen, Eric kwam me ophalen.. omdat ik niet aan Doreen had verteld wanneer ik kwam.. was dus een mooie verrassing =]
Enige minpuntje is dat ik bij binnenkomst van de airport van Nairobi mijn gele vaccinatieboekje moest laten zien en dat ik die nu kwijt ben... echt.. serieus.. de wind mag weten waar dat ding is.. gelukkig heb ik mijn paspoort nog wel (die moest ik tegelijkertijd met het gele boekje laten zien..) en probeer ik nu via email bewijzen te krijgen van mijn inentingen, aangezien die ook in Azië gevraagd gaan worden.

Ik verblijf hier tot aanstaande zondag, laat in de avond vlieg ik dan naar Bangkok. Mijn eerste keer in Azië, ik kijk er ontzettend naar uit.

Nou, dit was me wel weer een verhaal. Misschien iets te lang.. misschien moet ik maar iets vaker schrijven ofzo.. haha..