Weer thuis
Door: Annet
Blijf op de hoogte en volg Annet
17 November 2009 | Zuid-Afrika, Pretoria
Hey allemaal,
nog even een laatste stukje op dit dagboek.. Ik ben weer thuis, afgelopen vrijdagmiddag landde ik op Schiphol en toen ik mijn koffer had gevonden en de deur uitliep stond daar Fokko en zijn vader mij op te wachten. Erg leuk om hen weer te zien!:) Hoewel ik het gevoel had toen ik het vliegtuig uitstapte meteen weer terug te willen is het toch ook wel weer fijn om in Nederland te zijn.
Ik moet wel erg wennen aan de kou, maar ja we zitten ook al bijna tegen Sinterklaas en kerst aan.. Ik vind het nog steeds wel een gek fenomeen dat al die mensen in Zuid-Afrika Oud&Nieuw in hun korte broek vieren. Het lijkt me nog eens een keer fantastisch om dat ook eens mee te maken.. in welk land dan ook.
Maar nog even kort over de laatste avond. Er stond voor de studenten een recreatieavond op de planning en Gerrie (Ruths vader) had 16 Tshirts meegenomen van Domesta. We hadden het idee om deze door middel van een wedstrijd de studenten te laten winnen. 'Listening is an skill' en daarom besloten we om Ruth en ik wat over onszelf en onze familie en hobbies te laten vertellen en daar zou Reuben dan vragen over stellen. Het was erg leuk om te zien hoe fanatiek die meiden allemaal zijn voor zo'n T-shirt :) Na deze wedstrijd kwam er nog meer maar dat wist ik niet. Er waren allemaal stukjes voorbereid, speciaal voor mij. Er was een student die een gedicht voor mij had geschreven, een grote groep ging zingen, een meisje ging alleen zingen, een facilitator (jongen) ging voor mij zingen met de woorden: 'Als je gaat... ga dan in vrede, ga dan met liefde, ga dan met je hart en ziel".. Ik vond het echt super mooi! Daarna ging mr Mafoco nog tegen me spreken en kreeg ik een fantastisch cadeau.. een Tshirt met alle namen van de studenten erop.. Mr Piet wilde ook nog wat zeggen en hij gaf me een trainingspak van Chrysalis Academy, echt super! Daarna wilde Anuschka nog wat zeggen, zij kan niet lezen en schrijven en kan geen Engels en dus deed ze het in het Afrikaans, wat je als Nederlander prima kan verstaan. Als laatste wilde Willizia wat zeggen, zij was mijn grote vriendin op de course. Aan het begin van de course, zonder iets tegen elkaar te hebben gezegd voelden we al dat het goed zat, oogcontact was in dat geval voldoende. Ze huilde en huilde, maar kon nog knap uit haar woorden komen. Het was een speech van 10 minuten maar het deed me heel veel! Ik heb beloofd om contact met haar te houden en dat zal ik zeker doen.
Na dit alles was het de beurt aan mij,ik had ook iets voorbereid en zou dit voorlezen aan de studenten. Het ging met moeite, want de tranen onderbraken mijn woorden.. aan het eind zei ik: "Remember, there are no mistakes, only lessons. Believe in yourself, trust your choices en everything is possible"
De studenten juichten en klapten voor mij en ik moest even uithuilen op de schouder van Ruth.. nu was het toch echt aangekomen.. afscheid..
We hadden niet heel veel tijd meer, want we moesten rond half 10 richting vliegveld.. iedereen kreeg een lollypop mee naar huis en heeft me geknuffeld.. Toen iedereen weg was, snel naar mijn kamer en de laatste restjes in mijn koffer doen..natuurlijk was die te zwaar..gelukkig kon er nog wat bij de handbagage van Ruth haar ouders in.. mijn sportschoenen moest ik daar laten.. helaas.. Ruth heeft beloofd ze op te sturen.. :)
Toen de koffer dicht zat,even snel naar Steven&Lynette, Steven was jarig en de ouders van Ruth sliepen daar en hadden hun koffers dus daar. Ik heb afscheid genomen van hen en vertelde vol trots dat ik een trainingspak had gekregen.. Steven liep toen weg en kwam terug met een trui.. een trui van Chrysalis..helemaal nieuw! MOcht ik hebben zei die.. fantastisch! :) Erg leuk.. toen maar snel naar het vliegveld..Daar aangekomen ging het snel.. inchecken, koffers achter laten, afscheid nemen en door de douane.. Moeilijk.. maar jaa het moet..
Het afscheid echter viel me niet heel zwaar op het vliegveld.. ik weet namelijk dat Ruth over 5 weken ook weer naar Nederland komt.. dus die zie ik snel weer..
Ik weet ook zeker datik nog eens terug ga naar Chrysalis en dan zie ik Reuben ook wel weer.. wat een fantastisch persoon is dat en wat heb ik met hen 6 super weken gehad.
Ik kijk echt met een super gevoel terug op deze 6 weken.. ik wilde altijd nog een keer alleen reizen en dat heb ik nu gedaan.. Ik heb mooie en minder mooie dingen gezien maar het heeft mijn kijk op de wereld zeker doen veranderen. Ik weet hiermee ook zeker dat dit niet mijn laatste reis is geweest.. ik zou zeker nog wel meer van de wereld willen zien.
Ik bedank jullie allemaal voor het lezen van mijn stukjes en het plaatsen van reacties. Het doet je altijd goed als je daar zit en je leest dat mensen je missen en aan je denken.. Sommige van jullie heb ik alweer in het echt gezien en bijgekletst..sommige niet maar dat komt zeker te weten heel snel.
Heel veel groetjes Annet
nog even een laatste stukje op dit dagboek.. Ik ben weer thuis, afgelopen vrijdagmiddag landde ik op Schiphol en toen ik mijn koffer had gevonden en de deur uitliep stond daar Fokko en zijn vader mij op te wachten. Erg leuk om hen weer te zien!:) Hoewel ik het gevoel had toen ik het vliegtuig uitstapte meteen weer terug te willen is het toch ook wel weer fijn om in Nederland te zijn.
Ik moet wel erg wennen aan de kou, maar ja we zitten ook al bijna tegen Sinterklaas en kerst aan.. Ik vind het nog steeds wel een gek fenomeen dat al die mensen in Zuid-Afrika Oud&Nieuw in hun korte broek vieren. Het lijkt me nog eens een keer fantastisch om dat ook eens mee te maken.. in welk land dan ook.
Maar nog even kort over de laatste avond. Er stond voor de studenten een recreatieavond op de planning en Gerrie (Ruths vader) had 16 Tshirts meegenomen van Domesta. We hadden het idee om deze door middel van een wedstrijd de studenten te laten winnen. 'Listening is an skill' en daarom besloten we om Ruth en ik wat over onszelf en onze familie en hobbies te laten vertellen en daar zou Reuben dan vragen over stellen. Het was erg leuk om te zien hoe fanatiek die meiden allemaal zijn voor zo'n T-shirt :) Na deze wedstrijd kwam er nog meer maar dat wist ik niet. Er waren allemaal stukjes voorbereid, speciaal voor mij. Er was een student die een gedicht voor mij had geschreven, een grote groep ging zingen, een meisje ging alleen zingen, een facilitator (jongen) ging voor mij zingen met de woorden: 'Als je gaat... ga dan in vrede, ga dan met liefde, ga dan met je hart en ziel".. Ik vond het echt super mooi! Daarna ging mr Mafoco nog tegen me spreken en kreeg ik een fantastisch cadeau.. een Tshirt met alle namen van de studenten erop.. Mr Piet wilde ook nog wat zeggen en hij gaf me een trainingspak van Chrysalis Academy, echt super! Daarna wilde Anuschka nog wat zeggen, zij kan niet lezen en schrijven en kan geen Engels en dus deed ze het in het Afrikaans, wat je als Nederlander prima kan verstaan. Als laatste wilde Willizia wat zeggen, zij was mijn grote vriendin op de course. Aan het begin van de course, zonder iets tegen elkaar te hebben gezegd voelden we al dat het goed zat, oogcontact was in dat geval voldoende. Ze huilde en huilde, maar kon nog knap uit haar woorden komen. Het was een speech van 10 minuten maar het deed me heel veel! Ik heb beloofd om contact met haar te houden en dat zal ik zeker doen.
Na dit alles was het de beurt aan mij,ik had ook iets voorbereid en zou dit voorlezen aan de studenten. Het ging met moeite, want de tranen onderbraken mijn woorden.. aan het eind zei ik: "Remember, there are no mistakes, only lessons. Believe in yourself, trust your choices en everything is possible"
De studenten juichten en klapten voor mij en ik moest even uithuilen op de schouder van Ruth.. nu was het toch echt aangekomen.. afscheid..
We hadden niet heel veel tijd meer, want we moesten rond half 10 richting vliegveld.. iedereen kreeg een lollypop mee naar huis en heeft me geknuffeld.. Toen iedereen weg was, snel naar mijn kamer en de laatste restjes in mijn koffer doen..natuurlijk was die te zwaar..gelukkig kon er nog wat bij de handbagage van Ruth haar ouders in.. mijn sportschoenen moest ik daar laten.. helaas.. Ruth heeft beloofd ze op te sturen.. :)
Toen de koffer dicht zat,even snel naar Steven&Lynette, Steven was jarig en de ouders van Ruth sliepen daar en hadden hun koffers dus daar. Ik heb afscheid genomen van hen en vertelde vol trots dat ik een trainingspak had gekregen.. Steven liep toen weg en kwam terug met een trui.. een trui van Chrysalis..helemaal nieuw! MOcht ik hebben zei die.. fantastisch! :) Erg leuk.. toen maar snel naar het vliegveld..Daar aangekomen ging het snel.. inchecken, koffers achter laten, afscheid nemen en door de douane.. Moeilijk.. maar jaa het moet..
Het afscheid echter viel me niet heel zwaar op het vliegveld.. ik weet namelijk dat Ruth over 5 weken ook weer naar Nederland komt.. dus die zie ik snel weer..
Ik weet ook zeker datik nog eens terug ga naar Chrysalis en dan zie ik Reuben ook wel weer.. wat een fantastisch persoon is dat en wat heb ik met hen 6 super weken gehad.
Ik kijk echt met een super gevoel terug op deze 6 weken.. ik wilde altijd nog een keer alleen reizen en dat heb ik nu gedaan.. Ik heb mooie en minder mooie dingen gezien maar het heeft mijn kijk op de wereld zeker doen veranderen. Ik weet hiermee ook zeker dat dit niet mijn laatste reis is geweest.. ik zou zeker nog wel meer van de wereld willen zien.
Ik bedank jullie allemaal voor het lezen van mijn stukjes en het plaatsen van reacties. Het doet je altijd goed als je daar zit en je leest dat mensen je missen en aan je denken.. Sommige van jullie heb ik alweer in het echt gezien en bijgekletst..sommige niet maar dat komt zeker te weten heel snel.
Heel veel groetjes Annet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
